คุณลักษณะวัตถุดิบอาหารที่จัดว่าเป็นแหล่งที่ให้โปรตีนนั้น ควรมีโปรตีนอยู่ในส่วนประกอบไม่น้อยกว่า 20 เปอร์เซ็นต์ ซึ่งได้จากสัตว์และพืชตลอดจนผลิตผลพลอยได้ และได้จากสัตว์เซลล์เดียวที่สังเคราะห์ขึ้นมา

การพิจารณาเลือกอาหารโปรตีนชนิดต่าง ๆ เพื่อนำไปประกอบสูตรอาหารนั้น ควรจะต้องพิจารณาจากตัวสัตว์ เช่น ชนิดของสัตว์ ขนาดและความต้องการ ส่วนอีกประการหนึ่ง ต้องพิจารณาจากปริมาณโปรตีนที่มีอยู่ในอาหาร คุ้มค่ากับราคาของอาหารหรือไม่มีชนิดและจำนวนกรดอะมิโนแต่ละชนิดเพียงพอกับความต้องการของสัตว์เพียงใด

การเลือกใช้โปรตีน ต้องพิจารณาว่าโปรตีนนั้นเมื่อถูกย่อยเป็นกรดอะมิโนแล้วดูดซึมเข้าไปในร่างกายไปรวมตัวสังเคราะห์ขึ้นใหม่เป็นโปรตีนในร่างกายสัตว์ในสัดส่วนที่เซลล์ร่างกายต้องการ โปรตีนในอาหารและโปรตีนในร่างกายของสัตว์มีความแตกต่างกันเฉพาะสัดส่วนในการรวมตัว แต่คุณสมบัติ ของกรดอะมิโนไม่ต่างกัน การเลือกอาหารโปรตีนจึงควรพิจารณาจากจำนวนและชนิดของกรดอะมิโนในอาหารให้พอดี เนื่องจากโดยทั่วไปแล้วสัตว์ไม่สามารถที่จะเก็บกรดอะมิโนเพื่อรอการนำไปใช้ในร่างกายเหมือนกับโภชนะหรือสารอาหารอย่างอื่น ดังนั้น ถ้าใช้อาหารที่มีโปรตีนมากเกินความต้องการแล้วร่างกายจะขับออกทำให้สิ้นเปลืองค่าใช้จ่ายเกินจำเป็น

แหล่งของโปรตีนสำหรับเป็นอาหารสัตว์ที่มีจำหน่ายในท้องตลาดมีหลายชนิดเช่น ปลาป่น,หมูป่น,ไก่ป่น,กากถั่วเหลือง,น้ำนึ่งปลา,ข้าวโพดบด,รำละเอียด,เนื้อป่น,ดีดีจีเอส ทั้งนี้การเลือกใช้โปรตีนสำหรับสัตว์นั้นก็ต้องพิจารณาปัจจัยหลายๆอย่างเช่นขนาดของสัตว์ จำนวนสัตว์ ชนิดของแหล่งอาหาร คุณภาพของแหล่งอาหาร และราคา เป็นต้น